วันนี้ตื่น7:30 สายกว่าวันก่อน555
ออกจาก รร 8:30
หาไรกิน
หาข้าวตอนเช้าที่ญี่ปุ่นมันยากจริมๆ ;0;
ส่วนใหญ่เปิดตอนบ่ายกัน
เลยเดินเล่นไปเรื่อยๆก่อน
จนมาอาซาคุสะ (อีกแล้ว?555)
ไปๆมาๆ เดินไปสกายทรี่จย้าาา
(ไปหา คุไมจัง555 //ผิด)
ถึงประมาน10:00 เดินเรื่อยๆ ค่อยขึ้นๆมาเจอเด็กญี่ปุ่นเต็มเบยยย
เค้ามากันเป็นครอบครัวน่ารักมาก
เรียก โอโต้ซัง โอก้าซัง เต็มไปหมด
เอร๊ยยยย
เดินเล่นไปพักใหญ่ ออกจากสกายทรีมาก็เกือบเที่ยงละ
เลยว่าจะไปฮาราจูกุ
อยากเห็นร้าน Home Harajuku ว่ามันเปนยังไงเห็นพวกมิยะชอบไปกันนัก555555
เดินห่างจากสถานีชิบุย่ามาระดับนึงเลย
เวลามาชิบุย่าไม่เคยมาทางนี้ด้วย555
ตอนแรกดูกูเกิ้ลแมปก็ไปตามนั้น แต่แถวนั้นมันหลืบและเงียบมาก
เลยเข้าไปเช็คในเวบร้าน
อ่าว คนละที่นี่หว่า เห้ย
13:00พอดี เริ่มเดินเปลี่ยนทางไปตามเวบร้าน
ไม่รู้จะเจอมั้ย555
แค่เห็นร้านก็โอเคละ 555
ร้านอยู่ชั้น3
ตอนแรกแทบไม่เชื่อว่ามันเปนตึกแบบนี้!!!0[]0
เหลือเชื่อจริมๆ
อยู่ห่างจากสถานีไกลเลยแหละ
หลังจากที่วนอยู่ในชิบุย่าพักใหญ่ ก็เลยเดินเลียบถนนใหญ่ไปเรื่อยๆ ก็ถึงถนน omotesando
นึกได้ ก็เดินต่อ ไปร้าน waffle ที่ไอจังเคยไป เลยเดินเลียบถนนomotesando น่ะแหละ
แล้วลัดเลาะเข้าหลืบ(?) เล็กน้อย
แล้วก็เจอร้าน waffle
ไม่ได้เข้าไปกิน555
ถนน(หลืบ) ไม่มีคนเลย อย่างโล่งงง
ถนนเส้นนี้เป็นของเรา 55555
เดินต่อไป takeshita street หรือก็ตรง harajuku น่ะแหละ
เดินต่อไปอีกประมาน 600เมตรจะถึงด้านหลังของถนน takeshita street
เดินเข้าไปในซอย
ยังไม่ถือว่าเปนถนน takeshita นะแต่ใกล้ละ
เจอร้านคุ้นๆอยู่2-3ร้าน
(ที่คุ้นเพราะ มิยะกับริซาโกะ)
เลยเดินไปเรื่อยๆ ก็เจอ ป้าย Takeshita street (ทางเข้าด้านหลัง)
เย้ๆๆถึงแล้ว
เลยเดินเล่นต่อไปเรื่อยๆ
เข้าไปกิน Calbee+ เพราะเห็นคนกินกันเยอะมาก เลยกินบ้าง55
เวลาประมาน 14:30กว่าละ
เดินตั้งแต่เที่ยงๆจนบ่ายสองครึ่งแล้ว...
เริ่มปวดขาละ
มีร้านข้างๆเห็นว่ามาจากฮอกไกโด
แถวยาวมากกกกกกก
สงสัยอร่อยมั้ง
ไม่ก็มาใหม่อะ
กินเสดก็กะจะไปโยโกฮาม่าละ กลัวไม่ทัน
ข้าศึกบุกอีกครั้ง...555
แวะเข้าห้องน้ำที่สถานี meiji-jingumae(harajuku)
เข้าเสดก็นั่งรถไฟไปลงชิบุย่า เพื่อต่อรถไฟไป motomachi-chikagai
สถานีปลายสายเลย
งานนี้นั่งยาวๆ
แต่พลาดดดด
ด้นไปนั่งแบบ local
งานนี้แวะทุกสถานีเลยครัช TvT
พอผ่านไป3-4สถานี ก็ว่าจะลงไปเปลี่ยนขบวนเปน express ละ แต่เห็นป้ายบอกเวลาก็
เออ นั่ง local ต่อก็ได้วะ555
อีกนานเลยกว่า express จะมา
ขบวนที่นั่งมีเก้าอี้ปริศนาด้วย
มันมีไรไม่รุ้อะ มีหนังสือพิมพ์ปูด้วย คนเลยไม่กล้านั่งกัน
นั่งไปเรื่อยๆก็เปลี่ยนสายที่โยโกฮาม่า
พี่ใบทักมาว่าถึงแล้ว
ก็เลยยิ่งรีบเลย
เพราะว่าพี่ใบต้องไปรับบัตรกับโอตะ กลัวไปไม่ทัน
ก่อนจะถึงสถานี motomachi-chukagai ไม่มีคนในรถไฟเบย (มันเปนป้ายสุดท้าย)
สรุปคือ ถึงสถานี motomachi-chukagai ที่ใกล้ไลฟ์ 5โมงพอดี
วิ่งหอบมากกกกก
บันไดเลื่อนอย่างเยอะ!!!55555
แล้วพอเจอกับพี่ใบแล้ว ก็เดินไป Yokohama Bay Hall
สถานที่จัดไลฟ์(คอน)
เดินประมาน1กม ได้มั้ง
พอไปถึงก็มีคนมาแล้วระดับนึง
แล้วก็เจอโอตะที่เจอกันที่งานจับมือเมื่อวาน
เค้าก็ให้ของเกี่ยวกับริสะจังมาด้วย >3<
แล้วก๋โปสเตอร์คอนเบรี่คาเมน-คิ้วตี้เรนเจอร์มา
โหยของแรร์!!
เค้าก็บอกว่าเก่าไปนิดขอโทษด้วยนะ
โหยไอเราอะเก่าไม่สน แต่เปนเบอรี่เราก็ดีใจหมด>3< 55555
ผ่านไปซักพัก ก็เริ่มเข้าแถว เตรียมเข้าคอน
พี่ใบได้บัตรเบอร์97 !!!
หูยดีงาม อยากแลกเบย555
เมื่อเค้าเริ่มเรียกเข้าคอน
(ภาพมืดไปนิส)
เราก็อยู่แถวโซน300
พอถึงเวลาก็เดินเข้าไป
มีของขายด้านหน้า แล้วก็เป็นบันไดทางขึ้น
เค้าก็ตรวจกระเป๋า
เสร็จปุ๊บ ก็จ่ายค่าน้ำ 500เยน
ตอนแรกแม่งงง
มันบอกต้องจ่าย500 ทำเสียเวลาเบย-3-
พอจ่ายไปเราก็งงๆ
เห็นมีคนญี่ปุ่นเปิดล็อกเกอร์ใส่ของกันก็ใส่บ้าง
แล้วรีบวิ่งเข้าฮอลล์ไป
เจอคนแจกน้ำอยู่
เค้าก็บอกต้องเอาบัตรมาให้ก่อนนะ(ที่จ่าย500เยนอะ)
เมื่อกี้เราก็รีบเลยไม่รุ้ว่าอยุ่ตรงไหนของเสื้อ หาอยุ่พักนึงกว่าจะเจอ
เดินไปถึง คนเริ่มเยอะละ เสียเวลามาก
แต่ก็อยู่โซนผู้หญิง
อยู่ริมเลยแต่ก็มองเห็นน้องๆชัดดี
ลำโพงนี่แม่มตั้งอย่างเยอะ ไม่รุ้ว่ามาดูคันทรี่หรือมาดูลำโพง-_-
พักนึงก็ไลน์คุยกับพี่ใบว่าอยู่ตรงไหน
พี่ใบอยู่หน้าสุดเกาะขอบเลยจย้า
อิจแพร๊พ
พักนึงไลฟ์ก็เริ่ม!!!!!
น้องอยู่ฝั่งเราเลยยย >3<
ตรงเรามันโล่งๆเพราะริมสุดติดรั้วแล้วอะ แต่โซนผู้หญิงถ้านับจากแนวนอนก็อยู่แถว3
แต่มันอยู่ริมไง-.-;
ไม่รุ้ว่าหลงตัวเองรึป่าว
แต่น้องหันมายิ้มให้ด้วย >3<
ตรงเราไม่มีสีเขียวเลย ยกเว้นเรา
ผู้หญิงข้างๆก็สีน้ำเงิน(ไมจัง)
ข้างหน้าสีแดง(มานะกัน)
แล้วเราก็ยืนปลีกวิเวกนิดหน่อยอยู่ริมๆ
เชื่อว่าน้องหันมายิ้มให้เราแน่ๆ!!!!!!
เห้ยยย น่ารักเกินไปแย้ววว>3<
แปปๆน้องไปอยู่ฝั่งโน้นละ -3-
แต่มองเห็นอยู่นะ555
น้องคนอื่นเวลามายืนฝั่งผู้หญิง ไม่ค่อยหันมามองตรงมุมอับอย่างเราเท่าไหร่
แต่ริสะจังเวลามายืนฝั่งผู้หญิงจะหันมาทุกครั้งเลย >3<
แล้วก็ตอน MC รอบแรก
คุยเรื่อง โยโกฮาม่า
(ไว้รีพอร์ตทีเดียวสำหรับไลฟ์ละกัน จะเขียนอีกเอนทรี่แทน55)
ตอนที่จีจังพูดอยู่ คนที่พูดก็จะมายืนข้างหน้าใช่มะ
ตอนนั้นริสะจังก็หันมาทางผู้หญิง
เราเลยลองโบกมือบ๊ายบายไป
น้องพยักหน้าแล้วยิ้มให้ด้วย >3<
ดีใจจัง >3<
ช่วงคอนเราก็เผลอร้องเพลง (ตามประสาแฟนคลับคนไทยอ่ะเนอะ =w=)
แล้วผู้หญิงแถวนั้นเค้าก็หันมามองแล้วทำหน้างงใส่ ประมานว่า มุงร้องเพลงทำไม ไรงี้555
ริสะจังหันมาหาด้วย>3<
แต่เอาจริงๆริสะจะแทบไม่ได้อยู่ฝั่งผู้หญิงอะ
บล็อกกิ้งเต้นน้องอยู่ริมโน้น -.-;
น้องคนอื่นก็ไม่มองมาทางตรูเบย T^T
ถึงช่วงอังกอร์
ก่อนเข้าไลฟ์ มีโอตะมาแจกว่า ช่วงอังกอร์ให้คอล "ริสะจัง"
เพราะใกล้วันเกิดริสะจังแล้ว
10/13 ไลฟ์
10/14 วันเกิดริสะจัง
ตอนอังกอร์ ผู้หญิงก็ยังเงียบจย้า =[]=!
ตอนไลฟ์ก็โบกแท่งไฟเบาๆราวกับว่าจะกลัวหัก
ตอนคอลก็ไม่มีเรียกชื่อ...
นิ่งซะจนตรูก็แอบเกร็งแฮะ
แต่ตรงเราริมสุดแล้วก็โล่งๆ ก็เลยโอเคเต้นหน่อย555
ตอนอังกอร์เราก็คอล ริสะจัง! ริสะจัง!
ทุกคนถือแท่งไฟสีเขียว สวยมากกก
พอน้องๆออกมา ริสะจังก็ได้รับเซอร์ไพรส์จากเมมเบอร์อีกด้วย
ได้เค้กก้อนนึง น่ารักมากกกกก
มีใส่หมวกด้วย555 ฉากนี้น่ารักมากกก
หมวกใหญ่เกิน555
น้องน้ำตาไหลเลย
บอกว่า ดีใจมาก ตกใจที่เซอร์ไพรส์กัน น้ำตาไหลเลย
ร้องไห้ยังสวยอะริสะจัง!
ไม่ได้อวยเบยนะ555
แล้วก็ต่ออีก 1 หรือ 2เพลงนี่แหละ
แล้วก็จบ
แปปเดียวอะ
แต่มีจับมือต่อ
ตรงนี้โคตรอาย
แต่ก็เขียนใส่รีพอร์ตด้วยเพราะว่าเผื่อวันหลังกลับมาอ่านจะได้รู้ว่า อ๋อ เราเคยเปนแบบนี้นะ ไรงี้
หลังคอนจบ จู่ๆเราก็น้ำตาไหลออกมา T[]T
แบบว่า ดีใจกับเศร้า ปนกัน
ดีใจที่ได้เจอ กับ
จะไม่ได้เจอแล้ว
เดินไปหาพี่ใบ
พี่ใบตกใจถามว่า ร้องไห้จริงอะ
หันมาน้ำตาเต็มหน้า 555
ขี้แงจริงๆเลยตรู TTvTT
น่าอายมาก
เหมือนตอนมิยะ ได้เจอแล้วก็จะไม่ได้เจอแล้ว
ตอนนั้นเปนหนักมาก T^T
(กลับเรื่องเดิม)
ร้องอยู่พักนึงแล้วก็หยุด55555
พักนึงก็ไปจับมือ
จับมือเรียง
มานะกัน→ไมจัง→จี้จัง→ริสะจัง
หยก: จำได้มั้ย
มานะกัน: อื้อจำได้สิ
(จริงป่าวไม่รุ้55)
ไมจังกับจี้จังไม่ได้คุย
หยก: จำฉันได้ป่าว
ริสะ: จำได้สิ
ริสะจังยังร้องไห้อยู่เลย T^T
จำได้จริงมั้ยไม่รุ้
แต่จากเมื่อวานคิดว่าน้องน่าจะจำได้อะ
ขนาดบอกว่ามาจากไทย ยังนึกออกเลยว่าเป็น ซาราดะซัง
แต่จับมือเรียงมันเร็วกว่าจับมือเดี่ยวจริงๆ
ติดใจจับมือเดี่ยวซะแล้วสิ =w=
หลังจากนั้นก็ออกไปกับพี่ใบ
กำลังคิดอยุ่ว่าจะซื้อของคอนรึป่าว
แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรเพราะไม่โดนใจ55
แล้วเจอ คานามารุจัง มาทัก
เค้าถามว่าเปนไงบ้าง
เราก็บอก สนุกมาก
เค้าบอกอีกว่า ตอนคอลช่วงอังกอร์ได้ยินชัดเลยว่าเรียก ริสะจังๆๆ สุดยอดเลย
เราตกใจ จำเสียงตรูได้ด้วยเรอะ55
เค้าท่าทางรีบเลยกลับไปก่อน
แล้วก็เจอลุงเสื้อส้มเมื่อวาน (ที่วันนี้ใส่เสื้อแดงมา55)
ก็เลยถามว่าจะไปกินด้วยกันป่าว
สรุปคุยกับพี่ใบเลยตกลงกันว่า ไป
ไปกินที่ร้านแถวโยโกฮาม่า
เปนร้านแบบ จำกัดเวลา(?)
น้ำไม่อั้น 500เยน
สั่งของกินเพิ่มได้ เราสั่ง3แก้ว โค้ก,ส้ม,ชาเขียว
รอบนี้มี5คน
โอตะ3คน
หยกและพี่ใบ รวมเปน5
ก็คุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันไปเรื่อยๆ
วันนี้มีล่ามส่วนตัวด้วย(พี่ใบ) ก็เลยหายห่วง5555
พอกินเสดก็กลับ
ไปที่สถานีรถไฟ yokohama
เวลา 5ทุ่มแล้ว!!!!!
มีปัญหาเรื่องรถไฟนิดหน่อย55
กลับทางเดียวกับ เนโกะซัง 5555
ก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ
สถานีที่เค้าจะลง มันถัดจาก yokohama ไม่กี่สถานี
เค้าเลยลงไปก่อน
เราก็นั่งยาว
คนยังเยอะอยู่เลย-.- ดึกขนาดนี้
เราลงสถานีอุเอโนะ แล้วจะไปต่อใต้ดิน
ลงสถานี inaricho (ถัดจาก ueno 1สถานี)
ออกจาก JR มาเห็นพวกลุงๆเค้าปิดทางเข้าบันไดเลื่อนแล้ว0[]0!!!
เห้ยชิบหายยยยยยยย
แล้วก็มีผู้ชายคนนึงวัยทำงาน ใส่สูท วิ่งไปถามลุงที่ปิดประตูทางลงบันไดเลื่อนว่า รถไฟรอบหมดแล้วหรอ
ลุงคนนั้นก็บอก ให้ไปเข้าอีกทางนึง
ผู้ชายคนนั้นเลยวิ่งเลย (เราก็วิ่งตามเค้า555)
เค้าเหนเราวิ่งด้วยเค้าเลยถามว่า รุ้ป่าวว่าอีกทางอยุ่ไหน
เราก็บอกไม่รุ้เหมือนกัน
จนมีผุ้ชายอีกคน(เสื้อขาว) เดินตามหลังมาแล้วมาบอกว่า ทางไปใต้ดินอยู่ตรงโน้น เลยขอบคุณเค้า
แล้วเราก็เรียกผู้ชายเสื้อสูทว่า ผู้ชายเสื้อขาวเค้าบอกว่าทางลงอยู่ตรงโน้น
ก็เลยรีบวิ่งกัน
จนเจอทางลงไปใต้ดิน
เค้าก็บอกว่า เค้าเปนตำรวจ (โชว์บัตรให้ดู)
เค้าบอกว่า ไม่ต้องกลัวนะ
ภาษาญี่ปุ่นก็พยายามเข้านะ
เราก็ขอบคุณค่ะ
แล้วก็แยกกัน
มาถึงใต้ดิน 12:09
แล้วก็ถึง รร 12:15
ดึกที่สุดที่เคยกลับ รร
-.-;
จบการรีพอร์ต
EmoticonEmoticon