วันนี้ตื่น7:00
เมื่อคืนหลับประมานตี2กว่า นอนไม่หลับเพราะตื่นเต้น555
ตาเป็นแพนด้าหนักกว่าเดิมอีกจย้า -.-;
ตื่นเช้ามาอาบน้ำ เก็บของ ไปเช็คอินอีก รร ต่อ555.
ประมาน8:30 ไปอาซาคุสะ ว่าจะไปหาไรกิน แต่ร้านแทบไม่เปิด-.-;
เลยเดินเล่นต่อไปพักนึง
อากาศโคตรร้อนนนนน แดดส่อง
ไม่น่าใส่เสื้อกันหนาวมาเลย เหอออออ
หาข้าวดีกว่า ยังไม่ได้กินข้าว
เลยไปเจอ โยชิโนยะ ก็เลยเข้าไปกิน 55
สั่งข้าวหน้าปลาไหลมากิน 750เยน
อร่อยดี
กินเสร็จประมาน9:30
ก็นั่งรถไฟออกมา ไม่รุ้จะไปไหนละ555
เลยว่าจะไปที่งานจับมือละ
โอตะนัดเจอที่สถานี nishi-shinjuku-gochome 10:20
จะได้ไปถึงอีเวนท์ก่อนงานเริ่ม (มันต้องมีเข้าแถวอีก)
ก็คิดว่าจะคุยไรกะน้องดี? บางทีจับมือเยอะเกินก็ไม่รู้จะคุยอะไร555
แต่ได้เจอหน้าก็ดีใจมากละ อิอิ
ณ ตอนนี้บอกเลยว่า ตื่นเต้นมากกกกก
ใจเต้น ตึบๆๆๆ
แต่ตาเราไม่ไหวแล้ว ล้ามาก (ง่วง) คืนนี้ตั้งใจว่าต้องนอนเร็วละ555
พักนึง ถึงสถานีที่ต้องเปลี่ยนสาย
แม่งปวดห้องน้ำ เลยแวะเข้าห้องน้ำพักนึง5555
ข้าศึกบุกก่อนไปจับมือ55555
จากตอนแรกคิดว่าไปทัน 10:20
ก็ไม่ทันซะแล้ว... ชิบหาย
ไปถึง10:30 -.-;
ถ้าข้าศึกไม่บุกกันทันแน่นอนอะ
เซ็งจริมๆ
มาถึงที่จับมือ ประมาน10:40
คนน้อยมากกกกกก0[]0
ตอนสตาฟเรียกเข้าไปเข้าแถว มี8คนอะ !!!! 0[]0
เห้ยน้อยป๊ายยยยย
ฟังเค้าก็คุยกันว่า รอบนี้น้อยมากเลยนะ
คันทรี่แย่แล้ว
มีแต่โอตะเบอรี่นะเนี่ยที่เข้ามาอะ
(เดาว่า รอบ1 มันช่วงสายๆคนเลยยังไม่เยอะ)
แต่ตอนเข้าไปจับมือแล้ว คนก็เดินเข้ามาเรื่อยๆนะ ถือว่ามากกว่า8คนละกัน5555
ตอนเดินเข้าไปยืนตรงหน้าที่เข้าแถวจับมือ
เค้าก็ให้วางกระเป๋าปกติ ยืนรออยู่ข้างหน้า
กูนี่ยืนคนแรกเลยจย้าาาาา เห้ยตื่นเต้นนน
สตาฟเค้ายืนเค้าก็ยิ้ม อีนี่มือสั่นผับๆๆ
สั่นชิบหาย
ตอนยื่นบัตรก็มือสั่นโคตร บัตรจะยับ
ตื่นเต้นมาก
ตอนยืนรอ ได้ยินเสียงน้องๆเดินเข้ามาจากด้านหลัง
น้องก็พูดกับสตาฟ "รบกวนด้วยนะค้า" อยู่พักนึง
เรานี่ยิ้มไม่หุบละ น้องมาแล้วววววววว เห้ยยยยย
น้องมาแล้วงววววววว
คิดอยุ่ว่าเมื่อไหร่จะเรียกเข้าไป555555
พอสตาฟให้เข้าไป
เห้ยยยย
น้องงามแร๊วงงงงงง
น้องงามมากกกกก
ขาวมากกกกกกกกกกกก
น้องยิ้มแย้มแจ่มใส
ริสะ: ขอบคุณนะคะ
หยก: มาจากไทยนะ สลัดเอง (ซาราดะ)
(กำลังจากบอกว่า ที่เม้นในบล็อกจำได้มั้ย ไรงี้ ยังไม่ทันบอก)
ริสะ: อ๊ะ ซาราดะซัง มาจริงๆหรอเนี่ย ขอบคุณที่มาเม้นเสมอเลยนะ
(กุนี่ยิ้มแป้น ไม่รุ้หน้าหื่นป่าว5555555)
ตรงนี้เหี้ยมากก กุทำไรลงไปปปปปป
หยก: ตื่นเต้นมากเลย วันนี้กังวลมากเลย ดีใจมากกกกๆๆๆ
น้องแอบหัวเราะในท่าทางบ้าๆของเรา
ริสะ: ขอบคุณมากเลยนะ เข้าใจว่าตื่นเต้น555
(จับมือไม่ปล่อย)
อิสตาฟมาละ
สตาฟ: หมดเวลาแล้วครับ
ก็เลย บ๊ายบาย
มาต่ออีกรอบ
จริงๆเปนบัตรยัยโมะ ตอนแรกกะว่าเอาไปจับหนูจี
แต่มาเข้าแถวจับมือริสะอีกรอบ555
พอเราเดินเข้าไป
ริสะ: อ๊ะ ขอบคุณน้าา
(เราเลย ทำท่าไหว้ สวัสดีค่ะ ไป )
หยก: สวัสดีค่าาา
เดินไปจับมือ
ริสะ: อ๊ะ สวัสดีค่ะ สินะ
หยก: คำทักทายของไทย
(ลืมถามว่า จำไม่ได้หรอที่พิมในบล็อก แต่เดาว่าน้องจำได้)
หยก: พรุ่งนี้จะไปดูคอนด้วยนะ
ริสะ: เอ๊ะจริงหรอ ขอบคุณมากกกกๆๆๆๆๆเลยนะ
สตาฟมาอี๊กกกก หมดเวลา
รอบนี้น้องจับแน่นกว่าเดิม >3<
ขาจะถึงทางออกละ มือยังจับอยู่เรยยย >\\\\<
ริสะจังน่ารักมว๊ากกกกกก >/////<
มาต่อด้วยไมจัง
เดินเข้าไป
ไมจัง: ขอบคุณค่ะ
หยก: มาจากไทยนะ
ไมจัง: เห สุดยอด
(สวัสดีค่ะไป น้องเอ๋อแดก มุงทำอัลไล)
หยก: คำทักทายของไทย
ไมจัง: อ๋อ (แล้วก็ทำหน้างง)
สตาฟมาหมดเวลา
เดินออกมาอย่าง งงๆ
น้อง งง จริงๆนะนั่น
รอบ2
มีบัตร ไมจัง มานะกัน โมโมะ
โมโมะป่วยเลยเอาไปจับมือคนไหนก็ได้
เลยเอาบัตรโมโมะไปจับมือจี้จังแทน
เข้าไปจับมือไมจังก่อน
ตอนยืนรอ (คนที่2ของแถว) ได้ยินเสียงข้างหลัง (เสียงน้องๆ) คุยจุ๊บจิ๊บกับหัวเราะหนักมากอยู่หลังฉากกั้น 5555
แล้วพอสตาฟให้สัญญาณว่าใกล้เวลา
ได้ยินเสียงวิ่งด้วย5555
เดาว่าน้องๆคนอื่นมาคุยตรงไมจังมั้ง (เดาจากเสียง)
ตอนเข้าไปจับมือไมจัง
หยก: จำได้มั้ย มาจากไทย
ไม: จำได้
หยก: ดีใจจัง
(ไม่รุ้จะคุยอะไร555)
หยก: ตื่นเต้นมากเลย
น้องหัวเราะ
-หมดเวลา-
จี้จัง
หยก: มาจากไทยนะ
จี้จัง: เห มาจากไทยหรอ
หยก: แฟนคลับที่ไทยเยอะนะ ชอบจี้จังเยอะมาก เค้าฝากบอกว่า รักจี้จังนะ
จี้จัง: เอ๊ะเยอะจริงหรอ ขอบคุณมากนะคะ
-หมดเวลา-
น้องหน้าแดงเขินๆน่าร๊ากกกก>3<
แต่ริสะฟินกว่าอยู่ดี55555
มานะกัน
ตอนเดินเข้าไป น้องทำหน้าคึกคักมากกกก
มานะกัน: ขอบคุณนะคะ
หยก: มาจากไทยนะ
มานะกัน: โห จากไทยเลย
หยก: รุ้จักไทยป่าว
มานะกัน: แน่นอน รุ้จักสิ
หยก: ซาราดะ เดส (สลัด ค่ะ)
(คือตอนนี้นึกไรไม่ออก)
น้องทำหน้างง555
หยก: ชื่อของฉันเอง555
มานะกัน: อ๋อ ซาราดะซัง ขอบคุณค่ะ กันบาริมาส (ทำท่ายกแขนบอก สู้ๆ)
-หมดเวลา-
หยก: สวัสดีค่ะ (ไปอีกรอบ55)
มานะกันยกมือสวัสดีค่ะตาม
เห้ยยยย มานะกันออร่าเปล่งมากกกกกกกกกกกก
พอๆกับริสะจังเลยยย >3<
ดูคุยเก่งอะ
ไมจังก็งงๆ
จี้จังก็เขินๆหน้าแดง
โดยรวมทุกคนน่ารักหมด
รอบสองนี้ก็ไม่ได้จับริสะจัง
ปล. มานะกันมือนุ่มมว๊ากกกกกกกกกก
พักเที่ยง
โอตะชวนกินข้าว รวมแล้ว5คน
โอตะยัยโมะหมดเลย555
เค้าก็ถามว่ากินเหล้ากินเบียร์มั้ย
เราก็บอกไม่กิน
เค้าก็บอกดีละๆ
ตอนที่เค้าไปไทย เค้าบอกว่า เห็นเขียนเวลาไว้ด้วยว่ากินได้ช่วงเวลาไหน
แต่ไม่กินก็ดีแล้ว
คนไทยเด็กดีเยอะเนอะ
(เค้าเห็นแค่ผิวเผินสินะ555)
ไปกินข้าว
ก็คุยเรื่องอีเวนท์ บัสทัวร์เบอรี่ (4คนนั้นเปนโอตะโมะหมด มีเคยไปดูที่ไทย2คน)
คุยสนุกดี ถามไปเรื่อยๆ
เค้าบอกว่ามานะกันจำคนเก่งมากกกกก
เราเลยถามว่า แล้วยามากิซังล่ะ
เค้าบอกไม่ค่อยรู้เท่าไหร่
แต่มานะกันจำคนเก่งมาก
แต่ยามากิจัง(ริสะ) ถ้าชวนคุยเรื่องมิจิชิเงะ(ซายู) จะตาโตเป็นประกายมาก
พูดถึงโคบุชิ ตอนจับมือมีประมาน3คนที่จับแค่นิ้ว (จำได้แค่ว่ามี ฮามะจัง)
แต่สึบากิจับมือแน่นทุกคน ดีงามมาก
ถามเรื่องแฟนคลับที่ไทยว่าเปนไงบ้าง
เฮลโหลที่ไทยเปนไง
บลาๆๆ เยอะมากกก คุยเปนชั่วโมง55
เบอรี่โอตะใจดี ทุกคน^^
ใกล้ถึงเวลาเลยเดินกลับมาที่งาน
จับมือรอบ3
ริสะจัง5ใบ จี้จัง2ใบ (ได้เพิ่มมา555)
ตอนแรกมีจี้จังใบเดียว
เลยไปจับมือจี้จังก่อน
คนแรกอีกแล้วครัชรอบนี้
หยก: สวัสดีค่า จำได้มั้ย
จี้จัง: ขอบคุณค่ะ
(งงเบยครัช)
หยก: พรุ่งนี้จะไปดูไลฟ์ด้วยนะ
จี้จัง: จริงหรอ? ขอบคุณมากเลยนะ
(เงียบ)
-หมดเวลา-
จี้จัง: ขอบคุณนะคะ
หยก: ขอบคุณค่ะ
ไปต่อด้วย ริสะจัง 5ใบ!!!
สตาฟจำหน้าได้ละ เห็นเราแล้วยิ้มเลยจย้า
พอเดินเข้าไป น้องดี๊ด๊ามากกก >3<
①
ริสะ: อ๊าาาา (เอามือชี้มาที่เรา)
หยก: สวัสดีค่ะ
ริสะ: สวัสดีค่ะ (ภาษาไทย) แต่น้องไม่ได้ทำท่าไหว้อะ
ณ จุดๆนี้กูเงียบเลย น้องงามแร๊งงงงงงงง
จับมือแช่เลย
หยก: คือ... ตื่นเต้นอ่ะ
ริสะ: ชอบนัทสึยากิซังหรอ (มองที่เสื้อ)
หยก: อะ ใช่ๆ
ริสะ: นัทสึยากิเค้าสวยอ่าเนอะ
หยก: ใช่ๆๆ ซายูจังก็ชอบนะ
-หมดเวลา-
หยก: ริสะจังก็สวยน้าาา (บอกตรงทางออก555)
ริสะ: อ้ะจิงหรออ ขอบคุณมากเลยน้าาาา
②
ริสะ: เย้เจอกันอีกแล้ว
หยก: สวัสดีค่า
ริสะ: สวัสดีค่า ชอบมิจิชิเงะซังเหมือนกันหรอ (ตาลุกวาวมากน้องชั้น)
หยก: ใช่ๆ ทานากะ เรนะจังก็ชอบนะ
ริสะ: ชอบรุ่น6ใช่ม้าาาาา (ดี๊ด๊ามาก)
-หมดเวลา-
หยก: ไอจังก็ชอบนะ (บอกตรงทางออก)
ริสะ: ยุค platinum สินะ
③
ริสะ: เย้ๆมาอีกแล้ว
หยก: ซาราดะเดส (สลัด ค่ะ)
ริสะ: ค่ะ ซาราดะซัง (เรียกชื่อด้วย >3< )
หยก: คือ.. ซายูจังเคยไปที่ไทยด้วยนะ
ริสะ: เอ๊ะจริงอะ!! สุดยอดดด เปนไงบ้าง (ดี๊ด๊าโพดๆๆๆๆ อยากหยิกแก้มเรยย >3< )
หยก: ตอนนั้นดีใจมากกกกกก
-เงียบ-
หยก: ตอนนี้ลืมภาษาญี่ปุ่นแล้วอะทำไงดี ตื่นเต้นจัง
ริสะ: แต่พูดภาษาญี่ปุ่นสุดยอดเลยนะ เรียนภาษาญี่ปุ่นหรอ
หยก: ใช่ๆๆ
ริสะ: อย่ากังวลๆ มีอะไรก็พูดเลย
(พูดงี้กูตายยยยย >//////<)
-หมดเวลา-
ริสะจัง: ขอบคุณนะ
④
หยก: สวัสดีค่ะ
ริสะ: สวัสดีค่ะ (น้องก็ยังไม่ทำท่าไหว้จย้า)
-เงียบ-
หยก: ตื่นเต้นอะ
น้องหัวเราะ ยิ้มน่ารักมาก เราจับมือน้องแน่นเลย555
-หมดเวลา-
หยก: บ๊ายบาย
ริสะ: บ๊ายบาย
⑤
หยก: รอบนี้รอบสุดท้ายแล้วนะ
ริสะ: เอ๋~~~!!?? โกหกอะดิ
หยก: เดี๋ยวมารอบ4อีก
ริสะ: เย้ๆๆๆ
หยก: ตื่นเต้นอีกแล้วอะ
ริสะ: ทำใจเย็นๆ
น้องยิ้มน่ารักมากกก >///<
ยิ่งพูดไม่ออกเรย
-เงียบ-
-หมดเวลา-
ริสะ: ขอบคุณนะ
เหัเยยยยยยยฟินมากกกกกกกกกกกกกกกก
ตายยๆยยๆยๆยยๆยๆๆยๆยๆ
เดินออกมาเจอ โอตะจี้จังที่ไปกินข้าวด้วยกันน่ะแหละ
เค้าก็ถามว่า จี้จังเปนไงบ้าง บลาๆ
เค้าเลยให้มาอีกใบ
เราก็ถามว่ามันจะดีหรอ
เค้าบอก ถือเปนของขวัญ
เราเลยขอบคุณเค้าอีกรอบ (เพราะเค้าให้มาสองใบละ)
หยก: สวัสดีค่า(ไหว้)
จี้จัง: ขอบคุณค่ะ
-เงียบ-
-หมดเวลา-
เดินออกไปอย่างเงียบๆ
.........
โมเมนท์ประมานนี้ 55555
ริสะกับมานะกันฟินสุด
ออกมาก็แชร์เรื่องคุยตอนจับมือกับโอตะเหมือนเดิม555
เค้าคุยกันว่า หยกมีหลายใบเลย5555
บอกอีกว่า ตอนเบอรี่อะ มีคนเคยเอา30ใบ ยื่นพร้อมกันให้สตาฟ
เค้าจับเวลารวมทั้ง30ใบเลย
ก็จับแช่ยาวอะ
แต่คันทรี่เค้าบอกว่าลองยื่นทีเดียวแบบเบอรี่ แต่ไม่ได้
ต้องทีละรอบ
จับมือรอบ4 !!!!
มีแต่ริสะจังล้วนจย้าาา
รอบนี้คนค่อนข้างเยอะเลย
สตาฟเห็นเราก็ยิ้ม ประมานว่า อินี่อีกแล้ว555
①
หยก: สวัสดีค่า
ริสะ: ดีค่า
หยก: กินข้าวรึยัง
ริสะ: กินไก่ (チキン) อร่อยมาก
หยก: ฉันกิน แกงกะหรี่
ริสะ: อร่อยมั้ย
หยก: อร่อยมาก
ริสะ: อาหารญี่ปุ่นเปนไงบ้าง
-หมดเวลา-
หยก: บ๊ายบาย
ริสะ: บ๊ายบาย
②
หยก: สวัสดีค่า
ริสะ: อ้า ดีค่า
หยก: ไลฟ์พรุ่งนี้พยายามเข้านะ
ริสะ: ขอบคุณนะ
หยก: ไปอีเวนท์วันเกิดไม่ได้ พยายามเข้านะ
ริสะ: โห เสียดายจังเลย แต่ขอบคุณนะ
-หมดเวลา-
หยก: บายจุง
ริสะ: บายจุง!
③
หยก: สวัสดีค่า
ริสะ: ดีจ้า
หยก: ฉันเข้า ยามากิไค (山木会 อารมแบบ แฟนคลับที่จัดกันเอง) ด้วยนะ
ริสะ: อ๊ะจริงหรอ
หยก: พวกไดสึซัง ไมมุซัง
ริสะ: อ๋อจำได้ๆ ดีจังเลยเนอะ
หยก: อื้อ
-หมดเวลา-
หยก: บายจุง
ริสะ: บายจุง
④
หยก: สวัสดีค่ะ
ริสะ: สวัสดีค่ะ
หยก: จะเข้ามหาลัยใช่มั้ย
(พูดผิด ไดกาขุ เปน ไดโคขุ ตื่นเต้น55)
น้อง งง
เราก็พูดซ้ำ ไดโคขุ น้องก็งงอีก555
แล้วก็เพิ่งรู้ตัวว่า อ่าวเราพูดผิดนี่หว่า
หยก: ไดกาขุๆๆ
ริสะ: อ๋อ อื้มจะสอบเข้าน่ะ พูดผิดไม่เปนไรๆๆ เข้าใจๆ
(ปริ่มมากกกกก น้องใจดีอะ)
หยก: กัมบัตเตะเนะ
-หมดเวลา-
หยก: กัมบาริสะจังงงง (บอกตรงทางออก55)
น้องก็ทำยกมือ
ริสะ: อื้อ! กัมบาริสะจัง!
⑤
หยก: สวัสดีค่า
ริสะ: ดีจ้า
หยก: วันนี้เป็นการมาอีเวนท์จับมือ(เดี่ยว)ครั้งแรกเลย
ริสะ: จริงหรอ ดีละๆๆ
หยก: ดีใจมากที่ได้มาวันนี้
ริสะ: ต้องขอบคุณมากๆเลยนะมาที่มาหา
(TTvTTปริ่ม)
-หมดเวลา-
หยก: กัมบาริสะจัง!
ริสะ: บ๊ายบายนะ
(บอกไล่หลังมา กุโดนผลักละ55)
⑥
หยก: ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้วนะ
ริสะ: เห จริงหรอ
หยก: อื้อ
หยก: พรุ่งนี้ เจอกันที่ไลฟ์นะ
ริสะ: อื้อ ขอบคุณนะ
หยก: ตื่นเต้นจัง วันนี้ดีใจมากกกกกๆๆๆ
ริสะ: อื้มเข้าใจ พรุ่งนี้เจอกันนะ
-หมดเวลา-
หยก: เจอกันที่ไลฟ์นะ--!!!
ริสะ: ขอบคุณมากๆเลยนะ เจอกันพรุ่งนี้นะ
จบ
ฮรืออออยากจับอีกกกก
มะนไม่พออออออ
คนไม่เยอะมาก (แต่รอบ4คนเยอะสุด)
10ใบจับยังทันอะเอาจิงๆ
มันไม่พอออออออ
อยากเจออีกกกกกกกกด
ฟินมากกกก
น้องชมเราว่า พูดญี่ปุ่นเก่งงงงง
ฮรือออออ
ดีจายยยยยยยย
บรรยายไม่ถูกแต่โคตรรรรฟิน
น้องใจดีมากกกกกก
ฮว๊ากกกกกกกกกดกกก
มาคุยกับโอตะกันพักนึง
จนเจอ ไดสึซัง (จำได้เพราะใส่เสื้อยามากิสีชมพู)
เห้ยแม่งหล่อว่ะ อย่างว่าอะรุ่นเดียวกัน (มหาลัยปี2)
หน้าขาว หนุ่มญี่ปุ่นเรยยย หล่อดี*0* 555555
ก็เลยไปเขียนข้อความวันเกิดริสะจัง
คุยกันอยู่พักนึง
อีกคนใครไม่รุ้ไม่ได้ถามชื่อ แต่อยู่ใน ยามากิไค เหมือนกัน กำลังคุยอยู่เกิดถามชื่อมันดูเสียมารยาทเลยไม่ถาม555
ไดสึซังเปนคนฮอกไกโด เค้าก็ถามเรื่องเครื่องบิน เงิน มาพักถึงวันไหน จะไปดูละครสึบากิป่าว
เค้าบอกอยู่โตเกียว เรื่องช้อปปิ้งต้องระวังนะ มันแพงมาก 55555
แล้วก็เรื่องคอน (ไลฟ์)
คือตรงนี้มีโอตะ(วัยรุ่นผู้ชาย)2คน
เราถามว่าพรุ่งนี้ไปดูไลฟ์ป่าว เค้าก็บอกไม่ได้ไปต้องกลับฮอกไกโด
ส่วนอีกคนติดเรียน อด
เราเลยบอกว่าเราไปไลฟ์ แต่บัตร อันดับ300กว่า
เค้าร้อง โหย
ถ้าที่ฮอกไกโดผู้หญิงเยอะไม่ต้องห่วงเลย
ผู้หญิงล้อมผู้ชายอะ (เค้าบอก555)
อีกคนเลยเสริม ยังกะไปดูจอนนี่5555
เค้าก็คุยกันว่า เค้ามาจากฮอกไกโดยังแย่เลย แล้วนี่มาจากไทย โหยสุดยอด
แล้วก็เจอโอตะอีกคน อยู่ยามากิไคเหมือนกัน
ไดสึซังแนะนำว่า นี่ซาราดะซัง
เค้าก็อ๋อ
เราเห็นเค้าใส่เสื้อ เบอรี่นารุจิกะไทย เราเลยถามว่า ไปไทยมาหรอ
เค้าก็บอก ไม่ได้ไปนะ
เราก้อบอกว่า เห็นใส่เสื้อเบอรี่นารุจิกะ
เค้าก็บอก เออเนอะ จริงๆได้มาตอนแรกก็ไม่รู้หรอก จำเสื้อเก่งจัง 55555
บลาๆ
คุยจนเค้าเรียกให้คนมีบัตรลายเซ็นเข้าแถว
เลยแยกย้าย ประมาน4โมง
หันไปเจอ คานามารุจัง (จำป้ายได้เพราะถือป้ายวันเกิดริสะจังในทวิตเตอร์)
เป็นผู้หญิงด้วย ตอนแรกนึกว่าผู้ชาย55555
เค้าตกใจว่า เห้ยมาจริงอะ555
เค้าก็ถามว่าเปนไงบ้างสนุกมั้ย บลาๆๆๆ
ใจดีมาก
เค้าบอกอายุ20 (จู่ๆก็บอก)
เค้าถามว่า เท่ากันใช่ป่าว
เราก็บอกเรา 19 แต่ก็ใกล้20ละ
เค้าบอก รุ่นเดียวกันแหละ
เค้าถามอีกว่า ไม่ได้เข้าไปเอาลายเซนหรอ
เราบอกไม่มี555
เค้าก็บอก ไม่มีเหมือนกัน555
หัวเราะกันใหญ่
ตรงนั้นเปนแกงค์ผู้หญิง 5คน
เราเลยถามว่า พรุ่งนี้ไปดูไลฟ์ป่าว
เค้าก็บอก ไปๆๆ
ซาราดะจังก็ไปหรอ
เราก็ตอบ อื้อ ไว้เจอกันพรุ่งนี้
แล้วได้บัตรเบอร์อะไร
เค้าก็บอก ร้อยกว่าอะโคตรเซง
เราเลยบอก เรา300กว่า
เค้าร้อง โหยยย กัน555
เราเลยบอก อยู่ด้านหลังแน่ๆ แต่ได้มาดูก็ดีใจแล้ว
เค้าก็บอก อืมนั่นสิเนอะ ภาษาญี่ปุ่นเก่งจัง
กุงง เลยถามย้ำ ว่าหมายถึงเราหรอ?
เค้าก็บอก ใช่
เราบอกไปว่า ไม่หรอกยังไม่เก่งเลย
คานามารุจังก็บอกว่า เก่งแล้ว เค้าเรียนอังกิดตั้งหลายปียังพูดไม่ได้ขนาดนี้
(ชมซะเขินเบย)
ยืนคุยซักพัก เพื่อนนาง2คนขอตัวไปก่อน
แล้วคานามารุจังถามอีกว่า แล้วจะไปดูละครสึบากิป่าว
เราก็บอก ไป
เค้าและอีกคน(2คน) เลยตกใจ
ไปเหมือนกันเลย
เราก็บอก แต่เราเปนของวัน 10/14 นะ
เค้าก็บอก อ๋อ ของเค้าไปดูวันนี้หลังงานนี้เลย (555)
แล้วเค้าก็เห็นพวงกุญแจ เปนริสะจัง เค้าเลยถามว่า ไปช็อปมาหรอ
เราก็บอก เปล่า ก่อนหน้านี้ฝากคนไทยที่อยู่ที่นี้ซื้อ
เค้าก็อ๋อ แล้วบอก น่ารักจัง อยากได้บ้างละ555
แล้วถามเรื่องการมาญี่ปุ่นนี่แหละ (คนญี่ปุ่นชอบถามเรื่องนี้ก่อนเลย5555)
นั่งเครื่องบินใช้เวลากี่ ชม?
เราเลยบอก ประมาน6 ชม
เค้าโหยยยย (อีกแล้ว555)
เค้าบอก นานมาก ไม่น่าเชื่อเลย ตั้ง6ชมแน่ะ
สุดยอด
คุยไปคุยมาแปปนึง เราเลยขอตัวไปอยู่กับอาคิโอะซังต่อ555 (คือไม่รุ้จะคุยไรกะคานามารุจังแล้วอะดิ)
เราเลยบอก ขอตัวก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกันที่ไลฟ์
เค้าก็บอก เจอกันนะ
มายืนกลุ่มเดิมสบายใจ555 โอตะเบอรี่(โมะ)ใจดีทั้งนั้น
เดินไปเค้าคุยเรื่องลายเซนกันอยู่
คนที่เข้าไปรับลายเซนก็ได้มาแล้วคนมามุงกัน555
เค้าบอกว่า ชื่อไม่ให้เขียนเปนคันจิ ได้แค่ฮิรากานะ กับ คาตาคานะ
ที่เซ็นก็จะมีเก้าอี้แล้วก็โต๊ะ น้องๆนั่งเซน
แปปๆ โอตะเสื้อส้ม (ที่ให้บัตรจับมือจี้จังมา)
เค้าก็มาชวนคุย ว่าเรียนญี่ปุ่นมากี่ปี
เราเลยบอกไปว่า ปีนี้ปีที่2แล้ว
(คือถึงแม้จะเคยเรียนมาก่อนมหาลัย แต่ก็นิดเดียว มาเรียนใหม่ที่มหาลัยอยู่ดีเลยนับจากมหาลัยไปเลย)
เค้าก้อบอก สุดยอด ถ้าเค้าน่ะเรอะเรียน5ปีก็ยังพูดไม่ได้55555
เราก้อบอกไม่สุดยอดหรอก
เค้าก้อบอกว่า ไม่หรอก นี่ยังคุยกันได้เลย ไหนจะตอบจับมืออีก แค่นี้ก็สุดยอดแล้ว
แล้วก็ถามเรื่อง จับมือวันนี้คุยไรบ้างเปนไง
เราเลยเล่าไปบางช็อต
โดยเฉพาะตอนซายุมาไทย
เค้าเลยถามว่า มอนิ่งไปไทยตอนนั้นเปนไงบ้าง
เราก็บอก สุดยอด ตอนนั้นคนเยอะอยู่ แล้วก็ได้จับมือด้วย แต่จับมือเรียงแถว เราจับ3ครั้ง
ตอนนั้นแทบไม่ได้ภาษาญี่ปุ่น
เค้าก็บอกโห สุดยอดเลย มีอะไรที่ต่างกว่าที่ญี่ปุ่นเนอะ
เราก้อบอก ที่ไทยผู้หญิงจะเยอะมาก
ตอนที่เบอรี่ไปไทย ตอนสัมภาษณ์จะมีคำถามว่า
แฟนคลับไทยกับญี่ปุ่น ต่างกันมั้ย
เบอรี่ก็จะตอบว่า ที่ไทยผู้หญิงเยอะ
เค้าก็บอก อืมจริงๆๆ ขนาดเธอยังผู้หญิงเลย
ที่ญี่ปุ่นก็มีแต่ลุงทั้งนั้น อายุ40กว่าละ
มีโอตะอีกคนบอก รุ่นลูกแล้วเนี่ย555
เค้าถามอีกว่า ไม่คิดจะเปนไอดอลบ้างหรอ
แหมถามผิดคนป๊าววว0[]0 555
เราบอกไม่อยากเปน แต่ชอบดู
เค้าก็บอกว่า เสียดาย
เต้นกับร้องได้มั้ย เห็นที่ไทยมีวงโคฟเวอร์เยอะ เก่งๆทั้งนั้นเลย
เราก็บอก เต้นไม่ได้55555
เค้าก็ อ๋อโอเคๆ เค้าบอกเสียดายอายุกัน555 วัยรุ่นพอดีอะ
เค้าบอกอีกว่าริสะจังดีใจมากแน่ๆอะ มีเด็กผู้หญิงรุ่นใกล้ๆกันมาชอบ แล้วยิ่งเปนคนต่างประเทศด้วย
แล้วเค้าก้อคุย(นินทา)เรื่องยัยโมะกัน
ยัยโมะตอนจับมือหรือแจกลายเซน
ยัยโมะจะแบบ "อ่ะ เซนเสดละ เอาไป"
เค้าก็เฮกันทั้งกลุ่ม 55555
เค้าบอกนี่แหละโมโมะล่ะ
ชอบแบบนี้นะ ตลกดี น่ารักด้วย555
ตอนจับมือยัยโมะก็จะ ยี้คิโม่ย
ไรแบบนี้
เราบอกว่า ตอนจับมือโมะที่ไทยไม่เปนนะ
เค้าก็บอก ผู้หญิงอะไม่เปนไรหรอก แต่ผู้ชายโดนกันหมด ยิ่งคนญี่ปุ่นภาษาเดียวกันยิ่งโดนตลอดอะ555 แต่เค้าบอกก็ชอบโมะที่เปนแบบนี้ ตลกดี555
จู่ๆคานามารุจังกับเพื่อนเค้าก็เดินมาหา
บอกว่า เจอกันพรุ่งนี้ที่ไลฟ์นะ !
เราก็บอก ไว้เจอกันพรุ่งนี้
(งงเบย แต่ใจดีจัง >//< )
คุยกันนานอะถึง 5โมงนิดๆ
อาคิโอะซังเลยบอกว่า กลับกันเลยมั้ย ไม่มีไรแล้วหนิ
เราเลยโอเค กลับดีกว่า
ไปอากิบะต่อ555
เค้าก็บอก จะไปช็อปหรอ
เราบอก อาจจะมั้ง แต่ไปดูอนิเมะกับมังงะด้วย
เค้าก็ อ๋อ ชอบหรอ
เราก็บอก ชอบๆ อนิเมะกับมังงะ
(แต่ไอดอลมาก่อน555 )
เลยนั่งรถไฟแยกย้าย
เจอคนใส่เสื้อซายุอยู่ที่ชานชาลารถไฟ
มองดีๆเหมือนอุเมดะซัง เพื่อนพี่มิ้น
แล้วก็ใช่จริงๆ ยืนกัน3คน
พี่มิ้น อุเมดะซัง แล้วใครอีกคนไม่รุ้แกงค์เค้า55
เลยไปทักทายนิดหน่อย แล้วเค้าจะไปดูสึบากิต่อเลยรีบกัน555
เสดแยกย้าย
พอมาถึงอากิบะก็จะไปร้านแท่งไฟ
ปรากฏว่า มันกดขึ้นไปร้านไม่ได้อะ0[]0
มันหายไปไหน
ร้านถูกด้วยอะ
เลยถามพี่ใบ เค้าซื้ออีกร้าน
โหยมีแต่แพงๆ
ขนาดอันที่ไม่ถูกใจยัง2000+เลยอะ
ไลฟ์ก็พรุ่งนี้แล้วด้วย เออเอาวะ
ซื้อมา2แท่ง....
คือของมิยะยังดีกว่าเลยอ่ะ 900กว่าเยน (มันลดราคา)55555
โหยร้านนั้นหายไปไหนวะ มาตั้ง2รอบ เซงเบย
ต่อด้วย ไป animate ซื้อกาตูน
เดินดูของไปเรื่อยๆก่อน
แล้วต่อด้วย เฮลโหลช็อป
เข้าไปเค้ากำลังบอกว่า ใกล้ปิดร้านแล้วค่ะ
ผมนี่รีบเลยครัช
มือลื่นเอารูปจนได้อะ
จนเลขลงกระดาษยิกๆเลย5555
หมดไป3,252เยน -.-;
ว่าจะไปซื้อรูปแท้ๆนะ เฮ้อ
พอซื้อเสร็จก็กลับโรงแรม
20:40 ถึงโรงแรม
อาคิโอะซังส่งข้อความมาหา
อาคิโอะซัง
"ดูเหมือนว่าซาราดะจังจะเข้ากันได้ดีกับโอตะคันทรี่ผู้หญิงนะ ผมมองแล้วดีใจนะ"
เราเลยตอบ
"ตอนแรกก็กังวลอยู่หรอก แต่พอได้ลองคุยกับโอตะผู้หญิงแล้ว ทุกคนใจดีจังเลย ภาษาญี่ปุ่นก็กังวล555"
จบ
พรุ่งนี้ก็ไลฟ์แล้วววว>3<
ตื่นเต้นๆๆๆ
ได้เพื่อนใหม่เยอะเลย555
ตื่นเต้นฝุดๆ
จบการรีพอร์ต55
จบดื้อๆแบบนี้เนี่ยแหละ5555
EmoticonEmoticon