Country Girls in Nagasaki 12/5
Report by @battera88 , @country_oyaji
ในยุคที่ยังไม่มีมือถือ ถ้านัดเพื่อนไว้แล้วเพื่อนมาช้า เคยรอมากสุดกี่นาที?
โมโมะ: 「ไม่รอหรอก! คนมาสายอ่ะเป็นคนแย่มากเลยนะ」
ริสะ: 「เอ.. แต่วันนั้นที่มีไลฟ์อ่ะ รุ่นพี่โมโมจิก็เคยมาสายจนเกือบตกชินคันเซนนี่คะ...??😏」
โมโมะ: 「เดี๋ยวเหอะยามากิ!! สัญญากันไว้แล้วหนิว่าจะไม่พูดถึงมันอีกอ่ะ!💢」
ริสะ: 「ถ้าให้นึกถึงยุคที่ไม่มีมือถือเนี่ย... นึกถึงสมัยเอโดะเลย」
โอตะ: 「เอ๋~~~!!?!?」
โมะ: 「(ชี้ไปที่คนดู) อ่ะงั้นที่นี่ก็มีคนเอโดะเยอะแยะเลยงั้นสินะ😑」
มานะกัน: 「หนูเคยรอมากสุด ชั่วโมงครึ่งแน่ะ」
โมะ: 「มาอีกละ คำพูดที่เหมือนฉลาดนั่นน่ะ... งั้นระหว่างรอทำอะไรล่ะ?」
มานะกัน: 「ก็มองดูเมฆไปเรื่อยๆ มองดูรูปร่างของเมฆว่ามันเปลี่ยนรูปร่างเป็นอะไรบ้าง ไม่เบื่อเลยค่ะ」
โมะ: 「โหนี่ ทำเป็นเด็กน่ารักเชียวนะยะ!」
//ปกติมานะกันเป็นคนที่ฉลาดพูด ไหวพริบไว พูดเอาใจไว้ก่อน อะไรงี้555 ถ้าใครเคยอ่านที่แปลก่อนหน้านี้จะเข้าใจ555
- คุยเรื่องเที่ยวนางาซากิ -
เด็กๆไปเที่ยวนางาซากิกันช่วงเช้า ยกเว้นโมโมจิเพราะนางตื่นสาย55555
จี้จัง: 「ได้ไปศาลเจ้าเค้กคัสเทล่า(カステラ) กับ โบสท์คริสต์มาด้วย เป็นอะไรที่สุดยอดมากเลยเนอะ」
ริสะ: 「ได้เขียนคำอธิษฐานที่ป้ายไม้ห้อยด้วยเนอะ」
โมะ:「เขียนไรกันอ่อ?」
ไม: 「หนูคิดไว้ว่า ขอให้คนที่มาดู country girls เต็มไปด้วยรอยยิ้ม」
พอคุยกันเรื่องเที่ยวตอนเช้าเท่านั้นแหละ ยัยโมะเลยได้แต่พยักหน้า อืมๆ แบบเว่อร์วัง (เมื่อไหร่พวกเอ็งจะเปลี่ยนเรื่องคุยกันซักที ไรงี้555)
มานะกัน: 「ที่ผ่านมาไม่เคยพูดเลย แต่ที่จริงแล้ว ฉันชอบเค้กคัสเทล่ามากเลยนะ!」
คนอื่นถึงกับมองหน้าทำตาปริบๆหากัน
「เพิ่งจะเคยรู้นี่แหละ」
โมะ: 「ที่จริงก็ตั้งใจว่าจะพูดตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วล่ะว่า ตั้งแต่มีไลฟ์ทัวร์ มานากะจังก็ค่อยๆกลายเป็นเด็กขี้โกหกไปแล้วล่ะนะ(-_-)」
//มานะกันฉลาดพูด ขี้เอาใจอีกแล้ว555
เด็กๆไปเที่ยวท่าเรือ แล้วไปทำท่าไททานิกกันมาด้วย
ริสะ: 「งั้นเดี๋ยววันนี้จะกลับไปอัพบล็อกล่ะ ไว้รออ่านกันด้วยน้าาา」
โอตะ: 「เอ่อแต่ว่าบล็อกของ PM อ่า.... 」
โมะ: 「・・・เอ่องั้นเราไปหัวข้ออื่นกันเหอะ!」
ยัยโมะไม่ค่อยอัพบล็อกทำเป็นเปลี่ยนเรื่องหนีเลยนะ5555
//เสริม: สมัยมอต้น ริสะจังเคยมาทัศนศึกษากับโรงเรียนมาก่อนแล้วด้วย (อ่านจากบล็อก)
ถ้ามีของวิเศษโดราเอมอน1อย่าง จะใช้อะไร?
โมโมะ: 「ลำแสงปรับสภาพ! เพราะมันซัพพอร์ตเวลาไปอวกาศ」
ริสะ: 「ก่อนอื่นช่วยซัพพอร์ตน้องก่อนเถอะค่ะ」
(ลำแสงปรับสภาพ พอยิงลำแสงอยู่ที่ไหนก็สามารถหายใจได้ตามปกติ)
ปล. ตัดบทได้ดีมาก ริสะจัง555
ริสะ: 「ของหนูเป็น ปืนดูดความง่วง ค่ะ
เพราะอายุ18 ต้องขึ้นคอนเคาท์ดาวน์รอบ2ด้วย เพื่อไม่ให้ง่วงกลางคันก็เลยอยากจะใช้ค่ะ」
โมะ: 「เห~ ระหว่างคอนเคาท์ดาวน์ยังจะหลับลงอีกหรอ? เชื่อเค้าเลย(-_-)」
(ปืนดูดความง่วง ก็ตามชื่อเลย)
(คอนเคาท์ดาวน์จะมี2รอบ รอบ1คือรอบก่อน3ทุ่ม รอบ2คือหลัง3ทุ่มเป็นต้นไป คนที่อยู่รอบ2จะต้องเป็นคนอายุ18ขึ้น จึงมีพวกOGหรือมอร์นิ่งมุสุเมะรุ่นเก่าๆมาร่วมเวทีด้วย)
จี้จัง: 「ของหนูอยากได้แว่นที่สามารถดูความฝันของคนอื่นได้」
โมะ: 「อ่าว แล้วความฝันของจิซากิจังคืออะไรล่ะ?」
จี้จัง: 「ความฝันของหนูคือ อยากได้แว่นที่สามารถดูความฝันของคนอื่นนี่แหละค่ะ...」
(โมโมจิถึงกับไปต่อไม่ถูก)
โมะ: 「อ่ะงั้นมานากะจัง ไหนลองตอบให้น้องเค้าดูเป็นตัวอย่างหน่อยซิ」
มานะกัน: 「ได้เลยจัดให้คร๊าาาาา」
(ความฉลาดพูดของมานะกันเต็มMAX 555)
มานะกัน: 「ความฝันของหนูก็คือ การที่ทำให้แฟนๆดู performance ของ country girls แล้วเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มคร่าาาา~~」
โอตะ: 「วู้วๆๆๆ」 (เสียงร้องเปี่ยมไปด้วยความดีใจ)
โมะ: 「งั้นถามใหม่นะคะ! ความฝันของจิซากิจังคืออะไรคะ??」
จี้จัง: 「...หือ!?!? อ๋อ! 」(เพิ่งทำท่านึกออก โถ่จี้จัง555)
จี้จัง: 「ความฝันของหนูก็คือ การที่ทำให้แฟนๆดู performance ของ country girls แล้วเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มค่ะ」
//สมกับเป็นมานะกันผู้ฉลาดพูดจริมๆ555
Country Girls with Sakamoto Ryoma
Megane Bridge(眼鏡橋)
EmoticonEmoticon